Jak wspomnieliśmy, wskaźniki techniczno-ubezpieczeniowe odgrywają wielką rolę w procesie oceny oraz zarządzania i kierowania firmą ubezpieczeniową. Konstrukcja takich wskaźników odpowiada zasadom konstrukcji statystycznych wskaźników natężenia wyrażających stosunek dwóch logicznie powiązanych wielkości. W przypadku wskaźników techniczno-ubezpieczeniowych są to podstawowe wielkości, związane z tzw. działalnością techniczną firmy ubezpieczeniowej (pobór składki oraz wypłata odszkodowań). Tak więc przede wszystkim koncentrują się one na ocenie funkcjonowania firmy ubezpieczeniowej przez pryzmat zobowiązań ubezpieczyciela i ubezpieczającego lub ubezpieczonego z tytułu zawartych umów ubezpieczeniowych, takich jak: składka zainkasowana i przypisana, wypłacone odszkodowania lub świadczenia, zgłoszone roszczenia (ujęcie wartościowe i ilościowe), liczba wypadków losowych, suma ubezpieczenia określona w polisie ubezpieczeniowej itp.
Wśród wskaźników techniczno-ubezpieczeniowych wyróżniamy tzw. wskaźniki finansowo-ubezpieczeniowe pomocne w procedurach, związanych z oceną bieżących i przewidywanych wyników finansowych firmy ubezpieczeniowej oraz w kalkulacji składek, tzn. w ustalaniu wysokości składki, przy uwzględnieniu, między innymi, wartości odpowiednich wskaźników finansowo-ubezpieczeniowych. Można więc zauważyć, że wskaźniki techniczno-ubezpieczeniowe:
– umożliwiają syntetyczną ocenę aktualnych i przewidywanych wyników finansowych firmy,
– umożliwiają planowanie rozwoju różnych rodzajów ubezpieczeń w firmie,
– są niezbędnym narzędziem kalkulacji taryf.
Przejdziemy obecnie do omówienia najważniejszych z tych wskaźników. Najczęściej stosowanymi w praktyce wskaźnikami techniczno-ubezpieczeniowymi są tzw. wskaźniki szkodowości.
