Znajdujesz osobę, którą chciałbyś poznać podczas spotkania. Przedstawiasz się, wyciągasz rękę na przywitanie – i co dalej? Jak powinieneś przedstawić swoją działalność?
Najlepsze autoprezentacje mają formę błyskotliwych sformułowań. Powinieneś uścisnąć rękę rozmówcy na przywitanie i jednym krótkim, zgrabnym zdaniem zawierającym dziesięć słów opisać, czym się zajmujesz. Jeśli podasz nużący (lub, co gorsza, rozwlekły) opis działalności, rozmówcy się mentalnie wyłączą.
Skorzystaj z metody scenarzystów radiowych, którzy testują swój materiał, dbając o to, by program wydał się ważny, przerażający, zabawny lub interesujący w ciągu pierwszych pięciu sekund. Dlaczego? Ponieważ inaczej słuchacze zmienią kanał lub wyłączą odbiorniki.
W networkingu ważne jest zapamiętywanie nazwisk. Jednak wielu ludzi skarży się, że zapominają nazwisko niemal natychmiast po jego usłyszeniu. Dlaczego? Istnieją dwa rodzaje pamięci: krótkotrwała i długotrwała. Pamięć krótkotrwała zazwyczaj przechowuje około siedmiu elementów, w pamięci długotrwałej zaś znajdują się informacje, które muszą być zachowane. Można wzmocnić oba te rodzaje, używając metody kontrolowanych skojarzeń łączącej nowe informacje z tymi, które są przechowywane w pamięci długotrwałej.
W książce Bluepńntsfor Memory (Strategie zapamiętywania) William D. Hersey podaje ćwiczenia pomagające zapamiętać nazwiska i twarze. W jednym z nich proponuje, aby łączyć nazwisko z wizerunkiem czegoś, z czym się ono kojarzy. Na przykład w wypadku nazwiska Carpenter (Cieśla) może to być obraz narzędzia stolarskiego.
Ważne jest także, by pomagać innym w zapamiętaniu nazwiska. Przedstawiając się komuś, podchodząc do niewielkiej grupy osób lub spotykając poznaną już osobę, zawsze przedstawiaj się ponownie i dwukrotnie wypowiedz swoje imię: „Dzień dobry, nazywam się Jane… Jane Smith. Spotkaliśmy się już wcześniej. Milo znów pana widzieć”. Prawdopodobnie druga osoba również poda swoje imię. Należy je powtórzyć i skomentować, co pozwoli lepiej je zapamiętać.
